เมืองพระยารัษฎา ชาวประชาใจกว้าง หมูย่างรสเลิศ ถิ่นกำเนิดยางพารา เด่นสง่าดอกศรีตรัง ปะการังใต้ทะเล เสน่ห์หาดทรายงาม น้ำตกสวยตระการตา
คำว่า “ตรัง” มีความหมายสันนิษฐานได้ ๓ ทาง คือ
๑. ตรัง ที่มาจากคำว่า “ตรังคปุระ”๑ เป็นคำสันสกฤต แปลว่า “การวิ่งห้อของม้า หรือคลื่นเคลื่อนตัว” ชื่อเมือง ๑๒ นักษัตรนั้นคือชื่อเมืองป้อมปราการล้อมรอบเมืองนครศรีธรรมราช เมืองตรังค- ปุระเป็นเมืองที่มีฐานทัพเรือ จึงให้ใช้ตราม้า
๒. ตรัง มาจากคำว่า “ตรังค์”๒ แปลว่า “ลูกคลื่น” เพราะลักษณะพื้นที่ของเมืองตรังตอนเหนือเป็นเนินเล็กๆ สูงๆ ต่ำๆ คล้ายลูกคลื่นอยู่ทั่วไป
๓. ตรัง มาจากคำว่า “ตรังเค” (TARANGUE) ซึ่งเป็นภาษามลายู แปลว่า “รุ่งอรุณ” หรือ “สว่างแล้ว” สันนิษฐานว่าคงมีชาวมลายูและชาวต่างชาติ เช่น จีน อินเดีย เปอร์เซีย เดินทางมาค้าขายละแวกนี้ เมื่อเรือแล่นมาถึงปากอ่าวแม่น้ำตรัง เป็นเวลารุ่งอรุณพอดี คนที่โดยสารมาในเรืออาจจะเปล่งเสียงออกมาว่า “ตรังเค” สว่างแล้ว
๑ เยี่ยมยง สังขอยุธย์, สุรกิจบรรหาร “ชื่อบ้านและชื่อเมือง และถ้วยคำสำเนียงไทยปักษ์ใต้” ระลึกชาติปี ๒๕๐๖
หน้า ๑๔๙-๑๕๑
๒ รายงานประจำจังหวัดตรัง ปี ๒๕๒๒ (โรงพิมพ์ภักดีประดิษฐ หลังวังบูรพา พระนคร ๒๕๐๒, หน้า ๑๓)
